Երեմիա, տնօրինություն, մանրէ, շորթել, թրթռուն, մրրկածուփ, փարթամ, պախուրց, ամբարտաբան, քրիստոնյա, անբասիր, այժմեական, անէական, երբևէ, երբևիցե, երգեցիկ, պղտոր, խոժոռ, մանրազնին, սիգապանծ։
Խորշել — գարշել, զզվել
անէանալ — չքանալ, անհետանալ
ուրախանալ — հրճվել, ցնծալ
զարհուրել — երկյուղել, սարսափել,
փայփայել — գորովել, փաղաքշել
ընչասեր — ագահ, աչքածակ
անվեհեր — արի, կտրիճ
վայրագ — անգութ, ժանտ
ուղղամիտ — անդար, ազնիվ
լկտի — անամոթ, լպիրշ
ստոր բայ ական- ստորգետնյա
նախա գետին ելի- մակբայական
մակ լուռ ային — նախապատերազմյան
ան պատերազմ յա- անլռելի
անդր բևեռ յան- անդրբևեռային
բյուր հատոր յա- բյուրակնյա
երկու տոհմ յակ- երկհատորյակ
լեռ ակն որդ- լաեռնադահուկորդ
մանր դահուկ իչ- մանրանկարիչ
ազնիվ նկար իկ- ազնվատոհմիկ
ձի ցավ արան- ձիարշավարան
կապույտ խուց յա- կապուտաչյա
վեմ արշավ ություն- վիմագրություն
բանտ աչք իկ- բանտախցիկ
գլուխ գիր անք- գլխացավանք
Արևը և Լուսինը Աստծո զավակներն են․ Արևն աղջիկ է, Լուսինը՝ տղա։ Հոր հրամանով նրանք պարտավորվում են աշխարհին գիշեր-ցերեկ հերթով հսկել։ Վիճակ են քցում, թե գիշերն իրենցից ով հսկի։ Վիճակն ընկնում է քրոջը՝ Արևին, և քույր ու եղբայր սկսում են տաք-տաք վիճել։ Աղմուկի ձայնը լսելով՝ գալիս է Հայրը։ Երբ իմանում է պատճառը, նախատում է Լուսնին և հրամայում, որ գիշերները նա հսկի։ Լուսինը, հասկանալի է, հանձն է առնում Հոր կամքը կատարել, ապա Աստված աղջկան է դիմում՝ առաջարկելով ցերեկները հսկել։ Արևը, սակայն առարկում է՝ ասելով, թե ինքն իր աղջիկ տեղով օրը ցերեկով մարդկանց աչքին երևալուց ամաչում է։ Այդ դեպքում,- ասում է Հայրը,- <<եռքերիդ մեջ մի-մի խուրց ասեղ բռնիր, ով համարձակվի քեզ նայել, ասեղներով աչքերը ծակիր>>։
Վալսերի արքա- Յոհան Շտրաուս
Սկյուտարի սոխակ- Պետրոս Դուրյան
Տրոյական պատերազմի երգիչ- Հոմերոս
Գույների կախարդ- Մարտիրոս Սարյան
Հիվանդ հանճարեղ պատանի- Միսակ Մեծարենց
Սպիտակ տան տերը- Դոնալդ Թրամփ
Ֆուտբոլի առքա- Պելե
Ավարայրի երգիչ- Եղիշե
Հայերենի առաջին ուսուցիչ- Մեսրոպ Մաշտոց
Հայ երգի Մեսրոպ Մաշտոց- Կոմիտաս
Ամենայն հայոց բանաստեղխ- Հովհաննես Թումանյան
Նորավեպի Իշխան- Գրիգոր Զոհրապ
Արփինե Աթալյան 